Mehtap Zengin

Dün gece karşılaştığım bir videoya inanmak istemedim.
Kahroldum.
Uzun zamandır gözyaşlarıma bu kadar engel olamadığımı hatırlamıyorum.
Bu sabahsa tüm gazeteler bangır bangır videonun gerçekliğini bağırıyordu.
Tüm gazetelerde seçilen manşetler dikkatimi çekti.
'Trans bireyin intihar videosu ortaya çıktı.'
Birey ama trans.
Birey dediği kişinin cinsiyetsiz olduğunu bir türlü anlayamamış bir toplum.
Cinsel tercihler,tabular,ahlak,değer yargıları arasında bunun bir tercih meselesinden çok bahsedilen bireyin gerçeği olduğunu kavrayamamış bir toplum.
Yaşama özgürlüğünü, kadınlar ve erkekler diye kategorize ederken elini vicdanına götürmeye üşenmiş bir toplum.
Köpeğini annesine emanet ederken insanlığı Allah'a havale eden bir birey.
Allak bullak oldum.
Kalpsizlik yeterli gelmez vicdansızlık desen hafif kalır hepsi insana özgü şeylerken bunlar olmadan yaşayan sen, kendini insandan sayabiliyor musun gerçekten?
Ama neyse ki sen erkek gibi erkeksin.
Delikanlısın.
Yiğitsin.
Erkekliğine laf ettirmezsin.
Katilsin.
Sen, kendi halinde bir hayatı bakışlarıyla yakıp kül eden bir canavarsın.
O hayatla birlikte insanlara olan inancımı bir kez daha sonsuzluğa uğurlayansın.
Sen,bir an bile pişman olmayan hatta yaptığıyla övünen dahası yine olsa yine yapacağını ima eden en büyük yanılgısı kendini insandan sayması olan şahsiyet, bugün senin sayende insanlığımdan utanıyorum.
Çok utanıyorum...
Özür dilerim Mehtap, çok özür dilerim.
Seni yaşatamadığımız için.
Sesini, sen nefessiz kalırken duyamadığımız için.
Yaşarken elinden tutamadığımız için.
Yalvarışlarına kulak tıkadığımız için.
Her şeyde olduğu gibi sana da geç kaldığımız için.
Çaresiz bakışlarını,titreyen dudaklarını,inanmayanlara inat dilinden Allah kelimesini düşürmeyişini ömrümün sonuna kadar unutamayacağım.
Ama en çok umutsuzlukla buğulanan çaresiz gözlerini...
Onlar gözümün önünden gitmiyor.
Umarım gittiğin yerde insanların tek yüzlüsüyle,kalbine bakanıyla karşılaşırsın.
Bugün senin en güzel günün.
Allah'a emanet ol.