Şarkıların hayatımızdaki yerini hangimiz inkar edebilir?
Kimi zaman ruh halimize göre şarkı seçerken kimi zaman da seçtiğimiz şarkılara göre ruh haline bürünüyoruz.
Bloğu açtığım günden beri yazdığım yazılar için hep bir şarkı seçiyorum.
Yazıdaki son cümleye dek başa sarıyorum.
O gün için seçtiğim parça bana ne hissettiriyorsa ona göre şekilleniyor yazım.
Şu an U2'nun 'every breaking wave'i için kalemimden dökülenlerle karşınızdayım.
O nasıl enfes bir ses.
Solist tam anlamıyla sesinden öpülesi bir adamken,müzik içimizde bir yerlerde saklı kalmış cesareti yüreklendiriyor.
Siz siz olun notaların gücünü hafife almayın.
Doğru zamanda önünden geçtiğiniz herhangi bir yerden duyduğunuz doğru müzik sizi kucaklayıp içinizdeki bambaşka bir sizle tanıştırabilir.
Asla olmaz dediğiniz kararlar alıp hiç yapmayacağınız şeyler yapabilirsiniz.
Etkilendiğiniz bir filmi bir kez de müzikleri olmadan düşünün.
Sizi yine aynı şekilde etkiler miydi?
Skyfall'u Skyfall, Leon'u Leon yapan, içimize işleyen, tam da yerinde yükselen müzikleri değil midir?
Ben bazı anlarıma fon müziği seçerim mesela, daha da unutulmaz olmaları için.
O an içimden onu mırıldanır, anı film karesiymişçesine yaşarım.
Genelde seçtiklerim ansızın karşıma çıkabilecek parçalar olsun ki duyduğumda engelleyemediğim bir gülümseme belirsin yüzümde.
Tam tersini sonrasında 'keşke'diyeceğimi bildiğim anlar için de yaparım.
İçinizde minik bir arşiv yaratmak isterseniz işe hayatınızın en sık kullandığınız rafına bir nota defteri yerleştirmekle başlayın.
Deneyin.
Seveceksiniz.
U2-Every Breaking Wave
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder