Bu Günler (5)

Bölük pörçük uyuduğum bir gecenin sabahına doğru yorgun uyandım.

Başucumda duran şişenin boş olduğunu görünce yataktan kalkıp yarı uyur vaziyette mutfağa doğru ilerledim.

Raftan aldığım cam bardağı yarısına kadar doldurup yavaş yavaş içmeye başladım. 

Çoğu zaman susuz kaldığımı hissetmem, baş ağrımı kessin diye ilaç içerim ben. 

İlacı yutabilmek için içtiğim su, baş ağrımı keser, ben ilaçtan olduğuna inanırım.

Tekrarında yine aynı hataya düşerim.
Bardağın dibinde kalan suyu, pencere önündeki saksıya döküp şişeyi doldurdum.
Bunlar olurken geçen sekiz dakikada yine düşünmek istemediğim konulara daldım.

Uyanık olduğunuz her an, olan veya olamayan pek çok şey, "neden"leri ile boğar mı sizi de ?

Sırf düşünmemek için televizyon açık uyur musunuz ?

Ya da sırf tartışmaya girmemek için arabada müziğin sesini yükseltir misiniz ?

Yoksa siz, sohbet edilemediği için yükseltenlerden misiniz ?
İkisi de aynı şey mi dersiniz ?

Doldurduğum cam şişeyi alarak odama döndüm. 

Kapının hemen yanına yerleştirilmiş olan şifonyer aynasında birkaç saniye kendime bakıp saçlarımı sol yana doğru attım. 

Annemin geçtiğimiz sevgililer gününde hediye ettiği kolyenin saçlarıma dolandığını fark ettim. 

Düğümü açabilecek kadar sabredemeyince kolyeyi çıkarıp yeniden taktım. 

Işığı kapatıp yatağa oturduğumda uykum kaçmıştı. 

Doldurduğum şişenin yanında duran, geceden kalmış yarım bardak suya gözüm daldı. 

Çabasızlığı sevemediğim için ihtiyacım olan kadarının, aslında hep yanı başımda olduğu gerçeğini göremeyişim gibiydi..

Balkon kapısını aralayıp televizyonu açtım. 

Zamanlayıcıyı ayarlamadan yatağa uzandım ve gözlerimi kapattım.
Uyuyamayınca sözleri çok yakın gelen bir Serin şarkısı dinledim. 26/04/2020 - 01:49

Güzel bir gün olsun. 

Keyifle dinleyin.