26 Aralık 2020 Cumartesi

Bir an

Nasılsın ?

Nasıl geçiyor günler ?

Sana da saatler yaşamaya yetmiyormuş gibi geliyor mu ?

Sürekli varmayı düşünüp o yöne koştuğum, günün sonunda ise yolda kalmış ve yorulmuş vaziyette başımı yastığa koyduğum günler geçiriyorum. 

Uyuyorum, zaman geçiyor.

Her sabah altıda çenemin altına yerleştirdiği kulaklarını yüzüme sürtmesiyle uyanıyorum, tüyleri burnuma kaçınca hapşırmaya başlıyorum. 

Biraz daha uyuyayım diyorum, alarmı erteliyorum. 

"Bir ara yazarım" diyorum, erteliyorum. 

"Sonra söylerim" diyorum, erteliyorum. 

"Yarın giderim" diyorum, erteliyorum. 

Zaman geçiyor..

Her şeyin ilacı olduğu iddia edilen zaman, teğet geçtiğimiz tüm anların kara deliği oluyor. 

Yaşamayı ertelediğimiz her an, hissettirebileceği duyguların tümünü alıp o delikte kayboluyor.

Biz ise kara deliğin çeperine yerleşen "keşke"lere çarpıp geri sekiyoruz. 

Keşke varsaydım diyorum bugünlerde. 

Sonra düşünüyorum, varmak durmaksa eğer ben hep yolda olmak istiyorum.. 26/12/2020 - 22:02


Güzel bir gün olsun. 

Keyifle dinleyin.





4 Aralık 2020 Cuma

Dilek

Siyah kalın çizgileri olan beyaz kapının önünde durup içeride konuşulanları dinlerken bir sene önce bugünü yeniden yaşıyor gibiydim. 

Yabancı bir hissin tekrarını yaşarken aynı derecede yabancı hissedebiliyormuş insan. 

Peki hangisi daha zor sence ?

Bir savaşın ortasında olmak mı yoksa bu savaşın çok sevdiğin birinin kurtuluş savaşı olması mı ?

Sanırım bana en zor gelen bu savaşın ortasında silahsız bırakılmış olmak.

Peki tüm okların tek hedefi ve tüm silahların tek sahibiyken etrafındaki herkese siper olabilmeyi nasıl başarıyor ?

Ona sorsam "ben şanslı bir kadınım" der gülerdi. 

Bana sorsan "asla anlayamayacağım" der herkese yorgan olmaya çalışırken esneyip inceliyor oluşuna sitem ederdim. 

Ama hayat, istesen de istemesen de seni ısıtıp o kalıba döküyormuş.

Sabır, hangi mevsimde açacağını bilmeden her gün aynı çiçeği sulamakmış. 04/12/2020 -21:21


Yarın çok güzel bir gün olsun.

Keyifle dinleyin.