Her meseleyi içinden geçirdiğimiz, adına "insan yapısı" dediğimiz potanın standart bir boyutu olmaması çok üzücü değil mi sence de ?
Her iklime, her zemine göre değişen bir potada meselelerimiz kaybolup gitmiyor mu ?
Çemberden içeri atıp kaybettiğimiz, cevap bulamadığımız, karşılık alamadığımız her mesele içimizde taşlaşmıyor mu ?
Mesela benim içimde tüm taşlara ayırdığım, üst üste koyup boy ölçüştüğüm bir bölme var gidişatı pek de iç açıcı olmayan.
Seninki ne durumda ? Aştı mı boyunu ?
Çember büyüdükçe ortaya çıkan şiddetli iletişim, her ilişkinin kıyısını uçuruma sürüklemez mi ?
Sebep olan şeyden önce hissettiklerimizi en şiddetli hali ile karşı taraf üzerine adeta kustuğumuz her an, el frenini boşa almış olmuyor muyuz ? Peki bu ilişkinin intiharı değilse nedir ?
Hoş tüm bunları içimizde tutuyor olmak da intiharın başka bir türü değil mi ?
Bir nevi kumbara gibi, ederi yok ama yükü çok ... 01/11/2021 - 23:09
Güzel bir gün olsun.
