Güldüm, "kitap ayracı mı ?" dedim şaşkınlıkla.
"Hı hıı" dedi kafasını sallayarak.
Yüzündeki ciddiyetin sebebi, ona iyi bir kitap ayracı olmadığını fazlasıyla hissettirmişti belli ki.
"Benimleyken insan bu karmaşaya ara verip nefes alabilir mi, bir anlığına bile olsa kitaptan başını kaldırabilir mi ?" diye devam etti.
Sorusuna cevap aramadığı, bulduğu cevaplardan memnun olmadığı ortadaydı.
"İyi bir kitap ayracı mısın bilmiyorum ama iyi bir dürbünsün" dedim.
"Hangisi olmak daha kıymetli ?" dedi.
"Göremediğini yanında hissedemeyen biri için kesinlikle dürbün" dedim net bir tavırla.
Sonra düşündüm, iyi bir ayraç olmayı yeğledim.
Bazen durmak, farkında olmaktan daha iyi değil midir?
Ne dersin ?
İyi bir ayraç mısın hayata ? Yoksa sana yaklaştıkça netleşir mi her şey ?
Güzel bir gün olsun. 30/09/2020 - 22:55
