Bugün çok güzel bir gün. (07.06.2016)
Tam beş yıl önce seninle yaz ile kış gibiydik.
İpek'e biraz Aslı kattığını ilk "bu yemeğe de biraz nane iyi gider" diye içimden geçirdiğim gün anladım.
Sonrasında her yemek nanesiz biraz eksikti ve ben içimde katlanarak büyüdüğünü anladım.
Kendim için almayı planladığım şeyler için ne zaman bir yere girsem iki tane alıp çıktığımı fark ettiğim gün anladım.
Ne istersin demek yerine elinde bir bardak papatya çayıyla yanıma geldiğin gün anladım.
Yan yana hiç konuşmadan otururken bir anda aynı şeyi söylediğimiz gün anladım.
Videoları izlerken hareketlerimizin ne kadar da birbirine benzediğini gördüğümde anladım.
Benim gibi gülmeye başladığın, senin gibi kollarımı kavuşturmaya başladığım gün anladım.
Biz birbirimize dönüşürken hatta her şey değişirken yıllar geçti gitti.
Yıllar geçerken bizi de iç içe geçirdi ve bugün artık seninle ilkbahar ile sonbahar gibiyiz.
Dönüşümümü tamamladığım bu evden sana son kez yazıyorum.
Beş yıl önceye dönebilseydim seninle yaşadığım tek bir anı bile değiştirmek istemezdim.
Ne kadar zaman geçerse geçsin içimde estirdiğin rüzgarını hep yüzümde hissedeceğim.
Bunu biliyor olmak bana güç veriyor.
Yıllar geçmeye devam edecek, hayat bizi belki de hiç beklemediğimiz yerlere savuracak.
Ama bir gün gelecek ve biz artık sadece ikimiz olmayacağız.
Aşık olduğum adam senden dinleyecek beni.
Çocuklarımıza şimdilerde biriktirdiğimiz gelecekteki İpek'e ve Aslı'ya videolarını izleteceğiz.
Dostluğun, paylaşmanın, birken iki olmanın nasıl bir şey olduğunu hissederek öğrenecekler.
Yanımda olduğunu bilmek mevsim geçişlerimi kolaylaştırıyor.
İyi ki varsın, iyi ki dünyama doğmuşsun.
Seni çok seviyorum.
